Hipoteza powiązań genetycznych Dmochowskich i Roguskich

Zapraszamy do lektury hipotezy Krzysztofa Roberta Dmochowskiego odnośnie powiązań Dmochowskich z Roguskimi w kontekście badań DNA.

Zbieżne wyniki badań Y DNA Roguskich z ziemi liwskiej (przodkowie testowanego z Połazia) i Dmochowskich (przodkowie testowanych z Dmochów Przeczek, Wypychów, Drewnowa) z ziemi nurskiej dają do myślenia.

Wspólny przodek w linii prostej po mieczu obydwu rodów dla subkladu YP4772 żył zapewne ok. 1300 r. Obydwie familie pieczętowały się różnymi herbami. Roguscy za klejnot mieli Ostoję, a Dmochowscy Pobóg. Jeśli chodzi o tzw. genealogię „papierową” brakowało dotychczas przesłanek, aby wywieść te dwie rodziny od wspólnego męskiego przodka. Badania genetyczne są jednak niepodważalne i wyraźnie sugerują bliskie pokrewieństwo na poziomie chromosomu Y.

W jaki sposób można więc połączyć obydwie rodziny poza genetyką?Okazuje się, że klany Ostojów i Pobogów w ziemi liwskiej bardzo blisko ze sobą sąsiadowały. Roguszyn (gniazdo Ostojów Roguskich) oraz Komory (gniazdo Komorowskich h. Ostoja) są położone w odległości zaledwie kilkunastu kilometrów od miejscowości Rowiska, gniazda Rowickich herbu Pobóg, a także Rabiany – gniazdo Rabińskich pieczętujących się również Pobogiem.

Ważną informację w kontekście dalszych rozważań jest pochodzenie Dmochowskich. Protoplastą tej rodziny jest bowiem rycerz Przecław ze Świerczy w ziemi zakroczymskiej. Jak się okazuje przodkowie Rowickich z ziemi liwskiej również pochodzili ze Świerczy w ziemi zakroczymskiej.

Świadczy o tym poniższy fragment znaleziony w Rocznikach Liwskich (t. 6, s. 33-34):

„W 1492 r. Piotr z Rowisk w Czersku razem z Michałem z Moszczony (Rabian) świadczył w trzeciej parze z herbu Pobóg Maciejowi Oszczerzowi z Polikowa”. Mamy więc wyraźne świadectwo, że dziedzice Rowisk byli herbu Pobóg. Co więcej, kolejne źródło pozwoli nam z bardzo dużym prawdopodobieństwem ustalić skąd pochodzili przodkowie właścicieli Rowisk. Otóż w 1518 r. Piotr z Rowisk, niewątpliwie identyczny z powyższym Piotrem zeznawał w sprawie pomiędzy plebanem z Korytnicy a plebanem z Pniewnika o dziesięciny ze wsi Wielądki. Piotr wystąpił jako świadek plebana z Korytnicy. Miał wówczas ok. 70 lat. Zeznał, że w młodości służył u swego stryja Jana Świerczewskiego plebana korytnickiego oraz, że jest sąsiadem Wielądków. Jan ze Świerczy był plebanem w Korytnicy w latach 1467-1477. To ważne świadectwo, w połączeniu z informacją że dziedzice Rowisk byli herbu Pobóg, pozwala przyjąć, iż przyszli oni do ziemi liwskiej ze wsi Świercze w parafii Klukowo w ziemi zakroczymskiej, gdzie dowodnie siedziała szlachta herbu Pobóg. Do listy rodzin, których przodkowie przybyli z ziemi zakroczymskiej możemy więc dołączyć Rowickich herbu Pobóg”.

Powyższa informacja jest niezwykle cenna i kluczowa w kontekście naszych rozważeń. Pozwala ona bowiem na założenie, że najprawdopodobniej któryś z przodków testowanego Roguskiego należał pierwotnie do rodziny Rowickich. Niekoniecznie musiało dojść w tym przypadku do tzw. złamania linii genetycznej (czyli poczęcia z nieprawego łoża). Być może część rycerstwa z Rowisk (lub ich pojedynczy przedstawiciel) w XV albo XVI w. przeniosła się do pobliskiego Roguszyna. Nazwiska nie były jeszcze wówczas w pełni usankcjonowane więc z czasem stali się, niejako naturalnie, Roguskimi.